29 Ağustos 2011 Pazartesi

malibu, fenerbahçe, kırık parmak..




malibu ayran yapma, iğrenç oluyor.. zamanında bacardi ayran yapmışlığımız vardı, oda iğrençti..

geçen gün öyle denk geldi..

polis baskısıyla iki ay geçti, özellikle son bir ay.. çocukça bulduğum, enerjim olmadığı için bırakmıştım fenerbahçe'yi.. bırakmış halim bile çok seviyordu ama..

neyse iki ay oldu.. saolsun çevikti, emniyetti artık adımı suratımı ezberledi.. arayıp tehdit etmeleride rahatsız etmiyor çok.. birilerinin çıkıp herkes dağılmışken savunması gerekiyordu kulübü.. birilerine güç vermesi, ayakta durması için desteklemesi gerekiyordu.. elimden gelenin onlarca katıydı desteğim..

etrafımda birileri korkup kaçtı, ben yapamazdım..

en son dün caddenin sağından biz, bikaç bin çevik kubvvette solundan şaşkınbakkala yürüdük..

polis beni o kadar kişi arasında almak istedi, gözaltına almak, dövmek, belki bişileri örgütlediğim için tutuklamak.. artık onların hayal gücü nereye kadar gidiyorsa..

insanlar vermediler ama beni.. bırakmadılar.. onlarca polisin tacizi altında kaçıp gitmedim bende, yürümeye devam ettim.. onlar kameralarla çektiler beni uzaktan, fotoğrafladılar.. el salladım her birine..

amacım ligler başlayana, taraftarlar tekrar bir araya gelene kadar bu boş dönemde hareketi kaybetmemekti..

şimdi ilerde pişman olucağım bir "keşke"m daha yok hayatta.. artık diğerleri burdan alıp yürürler.. hatırlanmak gibi kaygım olmadı hiç.. bu benim meselemdi, benim pişmanlık kredimin olmamasındandı.. ama bu noktada bırakmam gerek, tutuklansam ve sicilime işlese almaz beni krallık.. bırakmam gereken nokta bu..

şimdi filmime, kitabıma dönebilirim.. hoş filmi tamamen boşlamamıştım zaten..

yas'ın dünya güzeli bi fotosunu gördüm.. çok güzel olmuş..

sağ elimin serçe parmağı kırılmıştı, öyle garip kaynadı ki, dışardan anlaşılmıyor ama hafif şişik kaldı eklemlerinden biri, kıvırırken acıyor hala.. bu parmakta hayatım boyunca köpeği hatırlatıcak bana.. bide yasın bir gün önce benimle iletişim kurmasını..

köpeği verdiğim kızı aradım bugün, iyi olup olmadığını falan sordum.. kız ufak daha üni. 2. sınıf en fazla.. faceden ekle beni konuşuruz arada dedi.. gerçekten köpek için aradığıma inanmadı, onunla konuşmak istediğimi sandı.. normal aslında.. insanlar seneler süren aşklarını unutuyor, ben benimle bir hafta kalan köpeği çoktan unutmalıydım..

çocuk oyunu tadında bişi diil hakettiğimiz.. aptallaştırmak sadece canımızı acıtıyor..




*(özledim)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder